شعری تقدیم به حضرت زهرا (س) - سروده شده غروب عرفه حرم حضرت معصومه(س)
خمیده گشته ام امشب به پای دفتر خود / که جمله ای بنویسم برای مادر خود
هواهوای خودش بود خوب فهمیدم / که داده اذن قلم را به پای محضر خود
دعا برای دل خسته ام نگه دارید / اگر نشدکه دمی از نگاه محشر خود
اگر که دامن یوسف شفای چشمی شد / شفیع عالم هستی شدی به معجر خود
نشسته ام به کناری و فکر آنم که / چگونه آن شب تاریک، بال مرمر خود،
شکسته ای و چو شمع به زیر بارانی / نمیزنی نگهی بر نگاه حیدر خود...
از نقدهای شما به شعرم بسیار خوشحال میشم
موضوع مطلب : 
